چه تلخ گذراندیم یک سال را "بی تو"...
براستی که انسانیت "چگونه زیستن" است
عسل بانو؛
چه زیبا بودی،
چه زیبا رفتی
و چه زیباتر ماندی...
آدمیست و یاد و خاطره اش و تو هستی و خاطره ای به شیرینی نامت
روانت شاد و یاد و نامت همیشه ی تاریخ جاودانه
تولد دوباره:
12 فروردین 1392
درحالی که بسیاری از بیماران نیازمند اهدای عضو در صف انتظار پیوند قرار دارند، نتایج تحقیق یک پژوهشگر در کشور نشان میدهد: اغلب مردم مایل به اهدای عضو خود پس از مرگ مغزی احتمالی هستند اما کمتر از یک دهم آنها کارت اهدای عضو دارند.
به گزارش ایسنا، امروز پیوند اعضا به عنوان یک روش مطلوب و بدون جایگزین در درمان بسیاری از نارساییهای ارگانهای حیاتی نظیر کبد، کلیه ، قلب و ... مطرح و از سوی مجامع پزشکی پذیرفته شده است.
کمبود تعداد عضو عرضه شده برای پیوند از انسان زنده یا جسد، به عنوان مهمترین نقطه ضعف این روش درمانی شناخته میشود و علیرغم پیشرفتههای فراوان علمی در حیطه ایمونوساپرشن و موفقیت علمی پیوند اعضا، این مشکل هنوز به قوت خود باقیست.
درپانزدهیمن جشنواره ابن سینا، دکتر محمد علی برومند، دانشیار دانشکده پزشکی، موفق به کسب جایزه پایان نامه پژوهشی شد.
مدیران، کادر فنی و کلیه بازیکنان باشگاه فرهنگی ورزشی استقلال تهران به منظور آشنایی بیشتر با فرهنگ اهدای عضو- اهدای زندگی روز جمعه، 20 دی ماه در مرکز پزشکی مسیح دانشوری حضور یافته و از کودکان بستری در بخش اطفال این بیمارستان عیادت نمودند.
به گزارش روابط عمومی این مرکز، این بازدید به همت معاونت فرهنگی واحد فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و با حضور کلیه مسئولین واحد، خانوادههای ایثارگر اهدا کننده، بیماران در لیست انتظار پیوند و خانوادههایشان و گیرندگان عضو پیوندی و خانوادههایشان برگزار شد.
مرگ مغزی به وضعیتی در پزشکی گفته میشود که بدن به دنبال از کار افتادن مغز همچنان توانایی دارد تا مدتی به زندگی ادامه دهد اما برای این کار نیازمند دستگاهها و تجهیزات پزشکی است.
به گزارش ایسنا، به گفته پزشکان زمانی که فرد دچار مرگ مغزی میشود، هیچگونه فعالیت عصبشناختی در مغز وجود ندارد و به این معنی است که تکانههای الکتریکی بین سلولهای مغزی مخابره نمیشوند.
پزشکان برای اعلام قطعی مرگ مغزی بیمار تستهای مختلفی انجام میدهند که یکی از آنها توانایی فرد در نفس کشیدن است.
در آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگر در صورتی که فرد به طور دائم تمامی فعالیتهای مغزی و عملکرد سیستم گردش خون خود را از دست بدهد به عنوان بیمار مرگ مغزی معرفی میشود.
دکتر «دیانا گرین – چاندوس» از مرکز درمانی دانشگاه «وکستر» در ایالت اوهایوی آمریکا گفت: هرچند سیستم الکتریکی درونی قلب میتواند در مدت کوتاهی پس از مرگ مغزی فعالیت ضربان قلب را حفظ کند اما بدون استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی که به حرکت اکسیژن و جریان خون کمک میکند ضربان قلب خیلی سریع و معمولا در کمتر از یک ساعت از کار میافتد.
همچنین با استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی برخی دیگر از فرآیندهای زیستی بدن همچون فعالیت کلیهها و معده تا حدود یک هفته ادامه پیدا میکند. علاوه بر این در این شرایط موها و ناخنها رشد خود را دارند.
«کنت گودمن» نیز از دانشگاه میامی معتقد است: تمامی این کارکردها به این مفهوم نیست که فرد زنده است. در صورتی که فرد دچار مرگ مغزی شده باشد تنها میتوان با کمک تکنولوژی برخی بخشهای سیستم بدن او را زنده نگه داشت.
به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس، بدون مغز بدن نمیتواند هورمونهای لازم برای حفظ فعالیت فرآیندهای زیستی و بیولوژیک را ترشح کند و به این ترتیب بدن فردی که دچار مرگ مغزی شده معمولا مدت زیادی قادر به ادامه حیات نخواهد بود.